Dünya Öykü Günü...

Dünya Öykü Günü kutlu olsun. Kutlu olsun çünkü, öykülerde hayat daha güzel, daha adil, daha yaşanılası... 

Öykülerde bir kadın yakılarak öldürülmüşse, tecavüze uğraşmışsa ve öykünün sonunda adalet yerini bulmamışsa öyküydü der geçemezsin, bilirsin bir yerinden gerçeğe dokunduğunu ama en kötü ihtimalle kitabın o sayfalarını yırtabileceğini hatta yakabileceğini, hıncını alabileceğini düşünüp rahatlarsın! Hıncını alamıyorsun gerçek hayatta! Adalet diye bağırıyorsun duymuyorlar! İnsaf diye yakarıyorsun anlamıyorlar!

O yüzden sarılıyorum ben kitaplara, kitaplarım sayesinde direniyorum insanların acımasızlığına. Yazdıklarıyla hayata tutunmamı sağlayan aşkla bağlı olduğum Didem Madak, Tezer Özlü, Murat Gülsoy, Yekta Kopan, Aslı Erdoğan, Mine Söğüt, Cemil Kavukçu, Vü'sat O. Bener, Sait Faik, Tomris Uyar ve Çehov.. İyi ki varsınız, var oldunuz. Kafamı yastığa koyduğumda sevdiğim yazarlar kadar iyi bir yazar olabilme hayalinden daha büyük bir hayalim ve tutkum olmadı. Kalemlerim, defterlerim, kitaplarım kadar çok az vazgeçilmezim var hayatta. Ve elimi uzattığım mesafede kitaba, kaleme, kağıda dokunabildiğim zaman geceleri huzurla uyuyabiliyorum ben. 

Bu yüzden en büyük aşktır sevdiğim yazarlar, kitaplarım, defterlerim, kalemlerim... Yazarak, okuyarak aşkın en büyüğünü yaşayan, dünyanın zulmüne bu şekilde direnen, kendini bu yolla var eden, kitapların incitmediğini, yakmadığını bildiği için başını en çok bir kitabın kapağına, bir yazarın yüreğine dayamayı seven herkesin Dünya Öykü Günü kutlu olsun.

14.02.15