Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Nitelikli

Halfeti... Özlediğim çocukların memleketi...

Bir başka insanın yüzündeki tebessümün sebebi olabiliyorsa insan, hayat o zaman güzelleşiyor. Bir başka insanı mutlu etmek isteyecek büyüklükte yüreğe sahip arkadaşları, dostları, tanıdıkları varsa insanın hayat o zaman yaşamaya değiyor. Ve bir çocuğun ağzından “seni seviyorum”, “seni öpebilir miyim?”, “gitme” kelimelerini duyuyorsa insan, gönlü artık hep o çocuklara ait kalıyor. Onlar yıllar önce yüreğimde kocaman bir yer edinmiş, Halfeti’nin Argıl ve Gürkuyu Köyünün çocukları. Hep özlediklerim, hep özleyeceklerim. Kavuştuk… Kavuşmak kelimesi o upuzun yolun ucunda onlar olduğu için daha bir anlam kazanıyor. Sözümü tutabildiğim için büyük bir huzurla, köyü ve çocukları nasıl bulacağım merakıyla, hediyelerden mutlu olacaklar mı, ne kadar çocuğa yetecek heyecanıyla gittim bu sefer köylere. Önce Antep’e, Antep’ten 1,5 saatlik dolmuş yolculuğuyla Birecik’e, Birecik’ten 45 dakikalık yolculukla Halfeti’ye oradan da yine uçsuz bucaksız çorak, yer yer fıstık tarlalarının arası

En Son Yayınlar

Bu aralar...

Bu Yarış Değil, Mental Bir Savaştı "İznik Ultra Dağ Maratonu"

İyilik Peşinde Koşuyorum

Sitem

Yas...

Güçlü Kızlar Güçlü Yarınlar

35 Yaşında Bir Kadının Kısa Hikayesi

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü

Bana Öyle Bakma Özgecan...