Ölüm Gibi

Ölüm gibi geldin!

Hoş geldin mi demeliyim?

Kim demiş her hediye güzeldir

Ölüm hediye midir ki teşekkür edeyim? 

Ölüm sonrası temizliği gibi gitsen şimdi

Her şeyi bir kerede toparlasam

Seni getiren rüzgârın tozunu süpürsem,

Bir sessizlik çökse eve,

ağıt diye bir şarkı ile ağlasam 

Git diye bağırsa şarkı,

Ve sonra gitme diye haykırsa

Dön diye ağlasa gözlerim

Ve ölümün dönüşü yok,

bir daha hatırlasam

O an kokun değse ruhuma,

bittiğini anlasam

Kafam karışsa,

canım acısa,

yine bıraktığın karanlıkla uyusam 

Ziyarete gelmese kimse!

Nasıl öldü diye sormasa çevrem

Bir kazaydı deyip geçebilsem,

kazada ölen hangimizdi söylemesem! 

Bıraksalar keşke konuşmasam

Ölüm herkes için deyip,

içinden çıksam,

Tekrar dirileceğimi hatırlayıp,

mutlu olsam

Sana dair her şeyi karalasam,

hatırlatmasalar da unutsam

Bir tek adın “Ölümdü” senin

İsmini bile anımsamasam

Gömebilsem her şeyi toprak altına

Soyadının “Aşk” olduğunu dahi yalanlasam

(Zamansızdır bazı şiirler)